<div class="boxBd">لقمه گیر. [ ل ُ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) گیرنده لقمه. که لقمه کند : <br>از عظام خون غذایش شیر شد<br>وز عظام شیر لقمه گیر شد.<div class="au">مولوی.</div></div>

لقمه گیر. [ ل ُ م َ / م ِ ] ( نف مرکب ) گیرنده لقمه. که لقمه کند : از عظام خون غذایش شیر شد وز عظام شیر لقمه گیر شد. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( صفت ) آنکه لقمه گیرد کسی که لقمه کند : از فطام خون غذااش شیر شد و فطام شیر لقمه گیر شد . ( مثنوی نیک. ۵ : ۳ )</div>

( صفت ) آنکه لقمه گیرد کسی که لقمه کند : از فطام خون غذااش شیر شد و فطام شیر لقمه گیر شد . ( مثنوی نیک. ۵ : ۳ )

لقمه گیر

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا