<div class="boxBd">لفج فروبردن. [ ل َ ف ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) لب ولوچه آویزان بودن. به خشم آمدن. ( اسب ) : <br>گسسته لگام و نگونسارزین <br>فروبرده لفج و برآورده کین.<div class="au">فردوسی.</div></div>

لفج فروبردن. [ ل َ ف ُ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) لب ولوچه آویزان بودن. به خشم آمدن. ( اسب ) : گسسته لگام و نگونسارزین فروبرده لفج و برآورده کین. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">لب و لوچه آویزان بودن به خشم آمدن .</div>

لب و لوچه آویزان بودن به خشم آمدن .

لفج فروبردن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا