مرد غیبت کننده مردم را
وقاعه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( وقاعة ) وقاعة. [ وَق ْ قا ع َ ] ( ع ص ) مرد غیبت کننده مردم را.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به وقّاع شود.
وقاعة. [ وَق ْ قا ع َ ] (ع ص ) مرد غیبت کننده مردم را.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به وقّاع شود.
کلمات دیگر: