( وقیفة ) وقیفة. [ وَ ف َ ] ( ع اِ ) بز کوهی که در پناه سنگی ایستاده باشد از بیم سگان و فرودآمدن نتواند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
وقیفه
لغت نامه دهخدا
وقیفة. [ وَ ف َ ] (ع اِ) بز کوهی که در پناه سنگی ایستاده باشد از بیم سگان و فرودآمدن نتواند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: