وقهة. [ وَ هََ ] (ع اِمص ) بندگی و فرمانبرداری . (منتهی الارب ) (آنندراج ). طاعت . (اقرب الموارد). رجوع به وقه شود.
وقهه
لغت نامه دهخدا
( وقهة ) وقهة. [ وَ هََ ] ( ع اِمص ) بندگی و فرمانبرداری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). طاعت. ( اقرب الموارد ). رجوع به وقه شود.
کلمات دیگر: