کتمه

فرهنگ فارسی

موضعی است

( کتمة ) کتمة. [ ک َ م َ] ( ع اِ ) سخن. کُتم. یقال ما راجعته کتمة؛ ای کلمة.( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به کتم شود.

کتمة. [ ک ِ م َ ] ( ع اِمص ) نهان داشت چیزی. اسم مصدر است. ( منتهی الارب ). نهان داشت چیزی. اسم است از کَتم. ( از اقرب الموارد ).

کتمة. [ ک ُ ت َ م َ ] ( ع ص ) مرد پنهان دارنده راز و نیک نگاه دارنده هر چه باشد. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

کتمة. [ ک ُ م َ ]( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

کتمة. [ ک َ م َ] (ع اِ) سخن . کُتم . یقال ما راجعته کتمة؛ ای کلمة.(منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به کتم شود.

کتمة. [ ک ِ م َ ] (ع اِمص ) نهان داشت چیزی . اسم مصدر است . (منتهی الارب ). نهان داشت چیزی . اسم است از کَتم . (از اقرب الموارد).

کتمة. [ ک ُ ت َ م َ ] (ع ص ) مرد پنهان دارنده ٔ راز و نیک نگاه دارنده ٔ هر چه باشد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).

کتمة. [ ک ُ م َ ](اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).

کلمات دیگر: