دمال

دمال . [ دَ ] (ع اِ) خرمای بوی گرفته ٔ سیاه و کهنه و آب آورده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). خرمای پوسیده . (مهذب الاسماء). || سرگین . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) (بحر الجواهر) (از اقرب الموارد). || پاسپرده ٔ ستوران از پشک و خاک . || تباهی غوره ٔ خرما پیش از رسیدن چنانکه سیاه گردد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).

دمال . [ دُ / دُم ْ ما ] (اِ) زردآبی که از قرحه و ریش تراود. (آنندراج ). || دم و دنبال . (ناظم الاطباء).

دنبال

۱پشت –پشت سر ۲دنبال