مملکه

پادشاهي , کشور , قلمروپادشاهي

مملکة. [ م َ ل َ / ل ِ / ل ُ ک َ ] (ع مص ) ملک خود گردانیدن چیزی را و فراگرفتن به اختیار خود. (از منتهی الارب ). مَلک . مِلک . مُلک . (از ناظم الاطباء).

مملکة. [ م َ ل ِ / ل ُ ک َ ] (ع اِ) فر و دبدبه ٔ پادشاهی . (ناظم الاطباء). || موضع پادشاه یامواضعی که در ملک پادشاه باشد. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || میانه ٔ کشور . ج ، ممالک ، ممالیک . (ناظم الاطباء).

مملکة. [ م َ ل ُ / ل ِ ک َ ] (ع ص ) بنده ای که پدر و مادر وی بنده نباشد. یقال : هو عبد مملکة. (ناظم الاطباء). مقابل عبد قن . (یادداشت مرحوم دهخدا). بنده که پدر و مادرش بنده نبوده باشند. (آنندراج ).