نرم راندن
ادباب
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ادباب. [ اِ ] ( ع مص ) نرم راندن. ( تاج المصادر بیهقی ). نرم راندن ، چنانکه کودک را: اَدَب َّ الصبی. ( منتهی الارب ). || ادباب بلاد؛ پر کردن آنرا از عدل.
ادباب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ دُب .
ادباب. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ دُب .
ادباب . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ دُب ّ.
ادباب . [ اِ ] (ع مص ) نرم راندن . (تاج المصادر بیهقی ). نرم راندن ، چنانکه کودک را: اَدَب َّ الصبی . (منتهی الارب ). || ادباب بلاد؛ پر کردن آنرا از عدل .
کلمات دیگر: