محلی است در شعر
اداهم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اداهم. [ اَ هَِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ اَدهم. بندها و اسبان سیاه رنگ.
اداهم. [ اَ هَِ ] ( اِخ ) محلی است در شعر. ( مراصدالاطلاع ). و بکری گوید آن پشته هائی است سیاه رنگ در نجد یا قریب بدان. جمیل گوید:
جعلن شمالا ذاالعشیرة کلها
و ذات الیمین البرق برق هجین
فلما تجاوزن الاداهم فتننی
و أسمح للبین المشت قرون.
اداهم. [ اَ هَِ ] ( اِخ ) محلی است در شعر. ( مراصدالاطلاع ). و بکری گوید آن پشته هائی است سیاه رنگ در نجد یا قریب بدان. جمیل گوید:
جعلن شمالا ذاالعشیرة کلها
و ذات الیمین البرق برق هجین
فلما تجاوزن الاداهم فتننی
و أسمح للبین المشت قرون.
( ضمیمه معجم البلدان ).
اداهم . [ اَ هَِ ] (اِخ ) محلی است در شعر. (مراصدالاطلاع ). و بکری گوید آن پشته هائی است سیاه رنگ در نجد یا قریب بدان . جمیل گوید:
جعلن شمالا ذاالعشیرة کلها
و ذات الیمین البرق برق هجین
فلما تجاوزن الاداهم فتننی
و أسمح للبین المشت قرون .
جعلن شمالا ذاالعشیرة کلها
و ذات الیمین البرق برق هجین
فلما تجاوزن الاداهم فتننی
و أسمح للبین المشت قرون .
(ضمیمه ٔ معجم البلدان ).
اداهم . [ اَ هَِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَدهم . بندها و اسبان سیاه رنگ .
کلمات دیگر: