( اسم ) انبه . جمع : انبجات .
انبج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انبج. [ اَم ْ ب َ ] ( ع اِ ) معرب از انبه فارسی. ( از غیاث اللغات ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مانجه. ( یادداشت مؤلف ) . ج ، انبجات. رجوع به انبه و انبجات شود.
فرهنگ عمید
= انبه '،ambe
= انبه 'ambe
کلمات دیگر: