دشمنی انگیز

دشمنی انگیزنده . برانگیزنده دشمنی .

دشمنی انگیز. [ دُ م َ اَ ] ( نف مرکب ) دشمنی انگیزنده. برانگیزنده دشمنی. خصومت انگیزنده :
هر نفسی کآن غرض آمیز شد
دوستیی دشمنی انگیز شد.