پیر جادو

( صفت ) آنکه در ساحری عمری گذرانیده بسیار ماهر در جادویی : یکی نام او بیدرفش بزرگ گوی پیر جادوی سینه سترگ . ( دقیقی )

پیر جادو. [ رِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پیرساحر. جادوی پیر. || ( ص مرکب ) پیرْجادو در ساحری عمر گذارده. در جادویی بس ماهر :
یکی نام او بی درفش بزرگ
گوی پیر جادوی سینه سترگ.همه پیش او دین پژوه آمدند
وزان پیر جادو ستوه آمدند.بدو گفت کای ترک برگشته بخت
سر پیر جادو ببین بر درخت.