لغت نامه دهخدا

تروغ . [ ت َ رَوْ وُ] (ع مص ) غلطیدن ستور در خاک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمرغ . (اقرب الموارد) (المنجد).

تروغ . [ ت َ رَوْ وُ] (ع مص ) غلطیدن ستور در خاک . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تمرغ . (اقرب الموارد) (المنجد).

<div class="boxBd">تروغ. [ ت َ رَوْ وُ] ( ع مص ) غلطیدن ستور در خاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تمرغ. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). <hr>تروغ. [ ت َ ] ( اِخ ) رجوع به تروق شود.</div>

تروغ. [ ت َ رَوْ وُ] ( ع مص ) غلطیدن ستور در خاک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تمرغ. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). تروغ. [ ت َ ] ( اِخ ) رجوع به تروق شود.