دشنام گیرنده .
دشنام گیر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دشنام گیر. [ دُ ] ( نف مرکب ) دشنام گیرنده. آنکه دشنام شنود و بجوش نیاید. ( آنندراج ). آنکه در زیر فحش و بد گفتن آرام می گیرد. ( ناظم الاطباء ) :
امروز چون تو قابل هجوی نگار نیست
دشنام گیرتر ز تو در روزگار نیست.
امروز چون تو قابل هجوی نگار نیست
دشنام گیرتر ز تو در روزگار نیست.
شفائی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: