ارمل

عربی به فارسی

مرد زن مرده

فرهنگ فارسی

مرد بی زن، مردی که زنش مرده یاطلاق گرفته، ونیزبه معنی مسکین ومحتاج وبیچاره
( صفت ) ۱ - مرد بی زن مرد عزب مرد زن مرده بیو. بدبخت و فقیر . ۲ - محتاج درویش و بیچاره مرد بی توشه مفلس مسکین . جمع : ارامل و ارامیل و ارامله .

فرهنگ معین

(اَ مَ ) [ ع . ارملة ] (ص . ) ۱ - مجرد، مرد بی زن . ۲ - تهی دست .

لغت نامه دهخدا

ارمل . [ اَ م َ ] (ع ص ) مرد بی زن . (منتهی الأرب ) (شمس اللغات ). عزب یا زن مرده . || بیوه ٔ بدبخت و فقیر. || محتاج و درویش و بیچاره . (منتهی الأرب ). مرد بی توشه . مسکین . (آنندراج ). مفلس . ج ، اَرامل ، اَرامیل ، اَراملة. (منتهی الأرب ). || سال کم باران . (کنزاللغات ). سال کم نفع. (منتهی الأرب ). || سال بی باران . (منتهی الأرب ). || گوسپند که چهار دست و پای او سپید باشد. (کنزاللغات ).

ارمل . [ اَ م ُ ] (ع اِ) ج ِ رَمْل .

ارمل. [ اَ م َ ] ( ع ص ) مرد بی زن. ( منتهی الأرب ) ( شمس اللغات ). عزب یا زن مرده. || بیوه بدبخت و فقیر. || محتاج و درویش و بیچاره. ( منتهی الأرب ). مرد بی توشه. مسکین. ( آنندراج ). مفلس. ج ، اَرامل ، اَرامیل ، اَراملة. ( منتهی الأرب ). || سال کم باران. ( کنزاللغات ). سال کم نفع. ( منتهی الأرب ). || سال بی باران. ( منتهی الأرب ). || گوسپند که چهار دست و پای او سپید باشد. ( کنزاللغات ).

ارمل. [ اَ م ُ ] ( ع اِ ) ج ِ رَمْل.

کلمات دیگر: