میان سرا

میانسرا و صحن از ویژگی های معماری اسلامی است. مسجدها، مدرسه ها، کاروان سراها و خانه ها اغلب حیاط مرکزی داشتند. میانسرا در دورهٔ اسلامی دو کاربرد داشت:
در مسجدها و مدرسه ها، نیاز مسلمانان را به وضوخانه و محل تطهیر تأمین می کرد و در کاروانسراها نیاز مسافران را به استراحت، بارگیری و باربندی در حیاط کاروانسرا تأمین می کرد.
با کانون قرار دادن فضای داخلی، بنا را از سر و صدا و فعالیت زندگی روزمره و عادی جدا می کرد.
شکل میانسراها اغلب مربع و مستطیل بود، ولی گاهی از نقشه های چند ضلعی و دایره ای هم استفاده می شد. میانسرا راه دسترسی به شبستان و بناهای وابسته مانند راه پله ها و اتاق ها را مشخص می کرد و دارای ایوانی در یک یا دو یا چند طرف بود.
میانسرا با نسبت طلایی ایرانی و جهت گیری دستوری خود، در تمام سال محیط بهداشتی مطبوعی فراهم و از گردش آفتاب و نور خورشید، بهترین استفاده را برای یورت های گرداگرد خود کسب وتامین می کند.

میانسرا (املش). میانسرا ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان املش در استان گیلان ایران است.
این روستا در دهستان املش جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۷ نفر (۱۰خانوار) بوده است.