شیه

اسدی .

شیه . [ ش َی ْه ْ ] (ع مص ) عیب کردن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || چشم زدن به کسی . (اقرب الموارد).

شیه . [ ش َی ْه ْ / شی َ / شی ِ ] (اِ) بانگ و آواز. (منتهی الارب ). || شیهه و بانگ اسب . شنه . (ناظم الاطباء).

شیه . [ ش َ ی َ ] (اِخ ) دهی است از بخش رودسر شهرستان لاهیجان . سکنه ٔ آن 130 تن . آب آن از چشمه سار. شغل اهالی زراعت و نوازندگی . اکثر مردان به نواختن موسیقی محلی آشنا هستند و در عروسیهای آبادیهای مجاور شرکت می کنند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).

شیه . [ ش َی ْ ی ِه ْ] (ع اِ) ج ِ شاة. (منتهی الارب ). رجوع به شاة شود.

شیه . [ ش َی ْه ْ ] (ع اِ) ج ِ شاة. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به شاة شود.

شیة. [ ی َ ] (ع اِ) نشان و رنگ اسب و جز آن که مخالف سایر اندام باشد. ج ، شیات . منه قوله تعالی : لا شیة فیها ؛ ای لیس فیها لون یخالف سائر لونها، و یقال : ثور اَشْیَه ؛ یعنی گاو چپار، کما یقال : فرس ابلق و تیس اذراء. (منتهی الارب ). هر رنگی که مخالف با قسمت اعظم بدن اسب ویا حیوان دیگری باشد. و یا آنکه به معنی سفید است که در چارپایان باشد. ج ، شیات . و نسبت به آن شَوی ّ. (از اقرب الموارد). نشان . (مهذب الاسماء) (ترجمان القرآن جرجانی ). || گوسپندان . (منتهی الارب ).

شیة. [ ی َ ] (ع مص ) وشی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نگار کردن جامه . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به وشی شود. || بسیار شدن . (تاج المصادر بیهقی ).

۱آغوز ۲ماده ای که از شکمبه ی بره گیرند و به عنوان مایه ی پنیر ...

۱گوسفند سفید رنگ – گوسفند کرم مایل به زرد ۲شبنم ۳شیهه ی ...