سمال

فرهنگ فارسی

جمع سمله

سمال. [ س َ ] ( ع اِ ) کرمک آب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

سمال. [ س َم ْ ما ] ( ع اِ ) یک نوع درختی است. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || ( ص ) آنکه چشم کسی را کور کند. ( ناظم الاطباء ).

سمال. [ س ِ ] ( ع اِ ) ج ِ سُملَه و سَملَه. ( ناظم الاطباء ).

سمال . [ س َ ] (ع اِ) کرمک آب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

سمال . [ س َم ْ ما ] (ع اِ) یک نوع درختی است . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || (ص ) آنکه چشم کسی را کور کند. (ناظم الاطباء).

سمال . [ س ِ ] (ع اِ) ج ِ سُملَه و سَملَه . (ناظم الاطباء).

در زبان لری بختیاری
اسم اسماعیل را*سمال. اسمال*تلفظ
می کنند

کلمات دیگر: