اختلال عاطفی فصلی

اختلال عاطفی فصلی (به انگلیسی: Seasonal affective disorder) (با نام اختصاری SAD)، افسردگی زمستانی یا افسردگی تابستانی نوعی افسردگی تلقی می شد که در آن فردی که در اکثر اوقات سال از شرایط روحی نرمال برخوردار است در زمستان یا تابستان دچار عوارض افسردگی می شود. این اختلال برای اولین بار به طور رسمی توسط نورمَن روزنتهال و همکارانش در مؤسسه ملی بهداشت روان ایالات متحده آمریکا توصیف شد.
در حال حاضر، بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی اختلال عاطفی فصلی دیگر به عنوان یک اختلال ویژه طبقه بندی نمی شود بلکه اختلال شخصی که از این افسردگی رنج می برد به عنوان الگوی فصلی در اختلال افسردگی اساسی که در مواقع خاصی از سال روی می دهد و در باقی اوقات سال نرمال است، تشخیص داده می شود.
اگرچه متخصصان در ابتدا در مورد وجود این اختلال شک داشتند اما امروزه این اختلال به عنوان یک اختلال رایج شناخته می شود. در آمریکا، نرخ شیوع این اختلال ۱٫۴درصد در فلوریدا و ۹٫۷درصد در نیوهمپشایر است.
بر اساس نوشته های کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده آمریکا، با تغییر فصل برخی دچار تغییر جدی در شرایط روحی خود می شوند. آن ها ممکن است زیاد بخوابند، انرژی کمی داشته باشند و احساس افسردگی کنند. معمولاً این نشانه ها که می توانند جدی هم باشند، با تغییر فصل از بین می روند. شرایط بیماری در تابستان می توانند با اضطراب شدید همراه باشند.

اختلال عاطفی فصلی (seasonal affective disorder)
نوعی افسردگی. در زمستان شروع می شود و با رسیدن بهار بهبود می یابد. فراوانی این بیماری با نزدیک شدن به استوا کم می شود. یکی از انواع آن با افزایش خواب و اشتها همراه است. اختلال عاطفی فصلی احتمالاً ناشی از تغییرات میزان ترشح هورمون ملاتونیناست. این هورمون در جسم صنوبریساخته می شود. روشنایی زیاد در روز ترشح ملاتونین را سرکوب می کند. در ۱۹۹۴، پژوهش هایی در زمینۀ الگوهای خواب در زمستان صورت گرفت. این پژوهش ها نشان دادند زمانی که داوطلبان از نور مصنوعی محروم شدند، بخشی از شب زمستانی چهارده ساعته را می خوابیدند و هر شب پنج ساعت بیدار بودند. امواج مغزی آنان نیز در مدت این هوشیاری آرام و مثل امواج ایجادشده هنگام مراقبهبود. آنان پس از گذراندن شب های زمستانی طبیعی احساس می کردند بهتر استراحت کرده اند و سرحال تر بودند. ترشح هورمون های رشد، پرولاکتین، و ملاتونین نیز در این افراد افزایش یافته بود. کمبود خواب و اختلال در ترشح طبیعی هورمون ها ممکن است در ایجاد بیماری عاطفی فصلی دخالت داشته باشند.