پوزولان

پوزولان (به انگلیسی: Pozzolan) گونه ای خاکستر آتشفشانی ریزدانه است که در ساخت بتن کاربرد دارد.
کاهش میزان مصرف سیمان
کاهش سرعت و میزان حرارت حاصل از فرایند آب گیری سیمان
بهبود کارآیی بتن
افزایش مقاومت بتن در پایان ۲۸ روز
افزایش پایایی بتن از طریق کاهش نفوذپذیری
صرفه اقتصادی
بالابردن مقاومت در برابر حمله اسیدها و قلیایی سنگدانه ها
جلوگیری از ترک خوردن سطحی گسترده بتن
کاهش بتن ریزی
پوزولان ها عبارتند از مواد سیلیسی، یا سیلیسی-آلومینی که خود به تنهایی فاقد ارزش چسبانندگی بوده یا دارای ارزش چسبانندگی کم هستند، اما به شکل بسیار ریز در مجاورت رطوبت طی واکنش شیمیایی با کلسیم هیدروکسید در دمای معمولی ترکیب هایی با خاصیت سیمانی به وجود می آورند. این واکنش را واکنش پوزولانی می نامند.
واژه پوزولان از پوزولی (به ایتالیایی: Pozzuoli) منطقه ای در ایتالیا گرفته شده که حدود ۲۰۰۰ سال پیش برای اولین بار پوزولان در آنجا پیدا شده است.
اگر چه بتن دارای پوزولان، نسبت به بتن با سیمان پرتلند آهسته تر به مقاومت اولیه می رسد، اما مقاومت نهایی (به انگلیسی: ultimate strength) آن، برابر یا بیشتر از مقاومت بتن با سیمان پرتلند می باشد.شایان ذکر است با اختلاط بین سیمان و پوزولان نوعی سیمان آمیخته با عنوان سیمان پوزولانی تهیه می شود.

پوزولان (pozzolan)
مواد غنی از سیلیس، مانند تفلای آتشفشانی یا سنگ آتش زنه. این مواد پس از آسیا و مخلوط شدن، سیمانی مقاوم در برابر خوردگیِ آب شور به وجود می آورند. در حال حاضر، این ماده در ساخت سیمان پورتلند به کار می رود. نام آن برگرفته از نام شهر پوتتسوئولی ایتالیا است که در روم باستان از تفلای آتشفشانی آن برای تهیۀ سیمان استفاده می کردند.