در اقیانوس شناسی، هالوکلاین (به انگلیسی: Halocline)، (از ریشه زبان یونانی، هالو (halo) یعنی نمک و کلاینین (klinein) به معنی شیب) یک زیرمجموعه شیمیایی است که از طریق یک شیب قوی و عمودی شوری در یک آب ایجاد می شود. از آنجایی که شور (در ترکیب با درجه حرارت) بر چگالی آب دریا تأثیر می گذارد، می تواند در لایه بندی عمودی آن نقش داشته باشد. افزایش شوری با یک کیلوگرم بر مترمکعب باعث افزایش چگالی آب دریا حدود ۰/۷ کیلوگرم بر مترمکعب می شود.
حدود ۵۰ متر از آب شوری کم «شنا» در بالای اقیانوس. درجه حرارت -۱٫۸ درجه سانتیگراد است که بسیار نزدیک به نقطه ی انجماد است. این لایه انتقال حرارت را از سطوح گرمتر و عمیق تر به یخ دریا متوقف می کند که اثر قابل توجهی بر ضخامت آن دارد.
حدود ۱۵۰ متر از شوری در حال رشد و افزایش دما. این هالکلین واقعی است.
لایه عمیق با تقریباً ثابت شوری و به آرامی کاهش دما.
در محدوده عرض، بیش از حد تبخیر بیش از حد منجر به آب های سطحی بیشتر از آب های عمیق می شود. در چنین مناطق، طبقه بندی عمودی به دلیل آب های سطحی گرمتر از آب های عمیق است و هالکلین بی ثبات است. چنین مناطقی ممکن است مستعد ابتلا به نمک نمکی باشند؛ فرایندی که منجر به مخلوط ترجیحی شوری می شود.
در برخی مناطق بلند پرواز (مانند اقیانوس اطلس، دریای برینگ و اقیانوس جنوبی) آب های سطحی در واقع از آب های عمیق تر سردتر هستند و هالوکلاین مسئول حفظ استحکام ستون آب است و آب های سطحی را از آب های عمیق جدا می کند. در این مناطق، هالوکلاین در اجازه دادن به تشکیل یخ دریا و جلوگیری از فرار دی اکسیدکربن به اتمسفر مهم است.
هالوکلاین همچنین در فوروردها و دره های مجزا که در آن آب شیرین در سطح اقیانوس قرار دارد، یافت می شود.
حدود ۵۰ متر از آب شوری کم «شنا» در بالای اقیانوس. درجه حرارت -۱٫۸ درجه سانتیگراد است که بسیار نزدیک به نقطه ی انجماد است. این لایه انتقال حرارت را از سطوح گرمتر و عمیق تر به یخ دریا متوقف می کند که اثر قابل توجهی بر ضخامت آن دارد.
حدود ۱۵۰ متر از شوری در حال رشد و افزایش دما. این هالکلین واقعی است.
لایه عمیق با تقریباً ثابت شوری و به آرامی کاهش دما.
در محدوده عرض، بیش از حد تبخیر بیش از حد منجر به آب های سطحی بیشتر از آب های عمیق می شود. در چنین مناطق، طبقه بندی عمودی به دلیل آب های سطحی گرمتر از آب های عمیق است و هالکلین بی ثبات است. چنین مناطقی ممکن است مستعد ابتلا به نمک نمکی باشند؛ فرایندی که منجر به مخلوط ترجیحی شوری می شود.
در برخی مناطق بلند پرواز (مانند اقیانوس اطلس، دریای برینگ و اقیانوس جنوبی) آب های سطحی در واقع از آب های عمیق تر سردتر هستند و هالوکلاین مسئول حفظ استحکام ستون آب است و آب های سطحی را از آب های عمیق جدا می کند. در این مناطق، هالوکلاین در اجازه دادن به تشکیل یخ دریا و جلوگیری از فرار دی اکسیدکربن به اتمسفر مهم است.
هالوکلاین همچنین در فوروردها و دره های مجزا که در آن آب شیرین در سطح اقیانوس قرار دارد، یافت می شود.
wiki: هالوکلاین