احمد صفاری

میرزا احمد خان صفاری مشهور به سالار مؤید (۱۲۶۵–۱۳۳۳) سیاستمدار و مالک ایرانی بود. او در ادوار ۸٬۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۳ نماینده لاهیجان در مجلس شورای ملی بود.
او که فرزند محمدحسین خان منظم السلطنه، از مالکین عمدهٔ لاهیجان بود در ۱۲۶۵ در لاهیجان زاده شد. او هم پس از مرگ پدرش مالک عمده لاهیجان شد. رضاخان از زمان حضور در قزاقخانه و درجات پایین با سالار موید دوست شد و به خانه او رفت و آمد داشت. او به دستور رضا خان در دوره هشتم به نمایندگی برگزیده شد و تا زمان حضور او در ایران در این سمت ماند. او تدریجاً اموال خود را در لاهیجان فروخت و به در تهران خرج کرد. مشتری اول املاک او احمد قوام بود که قسمت اعظم اموال او را خرید. نزدیکی او به رضا خان منجر شد برادر جوان او محمدعلی صفاری هم به مدارج مهم برسد. او در ۱۳۳۳ در تهران درگذشت.

احمد صَفّاری ( ـ۳۵۲ق)
(ابوجعفر احمد بن محمد) امیر سیستان (۲۹۳ـ۳۵۲ق)، در دورۀ دوم حکمرانی سلسلۀ صفاریان. مادرش نوۀ عمرولیث بود. پس از دورۀ اول حکومت صفاری ، عیاران سیستان در ۳۱۱ق او را که نوجوانی بیش نبود، به امارت برداشتند. کاردانی ابوجعفر و حمایت همه جانبۀ عیاران از وی و اطاعت او از امیرنصر سامانی ، بهبود اوضاع سیستان را درپی داشت. او توانست با پایه ریزی دورۀ دوم سلطنت صفاری ، سیستان را به یکی از ایالات مستقل قلمرو سامانی مبدّل کند. در طول حکومت خود با مشکلاتی در ناحیه بُست مواجه بود، اما حمایت همه جانبۀ امیر سامانی مانع از ضعف قدرت او شد. آنچه دربارۀ جدال وی با ماکان کاکی روایت شده گویای استحکام مرزهای این ایالت در برابر بیگانگان و مایۀ حسن نظر و احترام امیر سامانی به ابوجعفر است .