احمد اخوت

احمد اخوت (زاده ۱۳۳۰ در اصفهان) داستان نویس، داستان شناس، مترجم و منتقد ادبی است. وی دارای مدرک دکترای زبان شناسی و نشانه شناسی است. وی از یاران حلقه ادبی جنگ اصفهان بوده است. همچنین وی عضو شورای نویسندگان فصلنامه ادبی و هنری زنده رود است.
دستور زبان داستان - تألیف
مستعار نویسی و شبه ترجمه - تألیف
من و برشت - ترجمه و تألیف
نشانه شناسی مطایبه - تألیف
لطیفه ها از کجا می آیند؟ - تألیف
پروست و من - ترجمه و تألیف
کتاب من و دیگری - ترجمه و تألیف
تا روشنایی بنویس - ترجمه و تألیف
دو بدن شاه: (تاملاتی دربارهٔ نشانه شناسی بدن و قدرت)، انتشارات خجسته‏‫، ۱۳۸۷.
ای نامه، انتشارات جهان کتاب، ۱۳۸۸

احمد اخوت (اصفهان 29 شهریور 1330ش- )
مترجم، پژوهشگر ادبیات و داستان نویس ایرانی. در دوره ی تحصیلات دبیرستان به واسطه ی محمد_حقوقی، که معلم ادبیات شان بود، به ادبیات علاقه مند شد. کمی بعدتر به گروه "جنگ اصفهان" پیوست و به صورت غیر مستقیم از حقوقی، هوشنگ_گلشیری و ابوالحسن_نجفی تعلیم گرفت. در اواخر سال 1348 وبا پذیرفته شدن در رشته­ ی جامعه شناسی دانشگاه_تهران، به تهران رفت و پس از اتمام دوره­ ی کارشناسی این رشته در سال 1352، به آمریکا رفت و طی 11 سال تحصیل، در رشته­­ ی زبان شناسی دکترا و در زمینه­ ی نشانه شناسیِ ادبیات فوق دکترا (تخصص) گرفت.
بخشی از آثار اخوت به صورت ترجمه- تالیف تهیه شده اند؛یعنی او با تعیین کتابی برای ترجمه، ضمن بسط دادن موضوع، به پژوهش در آن حوزه پرداخته و دیدگاه ها و حاصل پژوهشش را نیز ضمیمه­ ی کتاب می­ کند. از اخوت جز یک مجموعه داستان، که به سبک داستان- مقاله (و با عنوانبرادران جمالزاده) نوشته شده، داستا ن ­های چندی نیز در نشریات ایران منتشر شده است. زمینه ­ی پژوهش ­ها، نقدنویسی و ترجمه ­های او جز ادبیات، حوزه­ هایی چون زبان­شناسی و نشانه ­شناسی است. از فعالیت­ های مطبوعاتی اخوت، می­ توان به عضویت در شورای نویسندگان فصلنامه ادبی و هنری زنده رود اشاره کرد.
گزیده کتاب­ شناسی: سپتامبر بی ­باران (ویلیام فاکنر؛ ترجمه- سهروردی، 1363)؛ سفر شگفت­ انگیز (ایزاک آسیموف؛ ترجمه- شقایق، 1368)؛اسب­های خالدار (ویلیام فاکنر؛ ترجمه-فردا، 1370)؛ نشانه­ شناسی مطایبه (پژوهش ادبی- فردا، 1371)؛ دستور زبان داستان (پژوهش ادبی- فردا، 1371)؛ کار نویسنده (ترجمه ­ی گلچینی از مصاحبه­ های پاریس ریویو- فردا، 1371)؛ موجودات خیالی (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه- آرست، 1373)؛ اطلس (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه- نقش خورشید، 1379)؛ قصیده­ یکافه­ ی غم (کارسون مک کولرز؛ ترجمه- فردا، 1380)؛ برادران جمالزاده (مجموعه داستان- افق، 1381)؛ آوارگان (فلنری اوکانر؛ ترجمه- فردا، 1383)؛ رولان بارت، پروست و من (تالیف و ترجمه- افق، 1383)؛ مستعارنویسی و شبه­ ترجمه (تالیف و ترجمه- نی، 1385)؛ تا روشنایی بنویس (جهان کتاب، 1386)؛ صدای سوم (ترجمه گزیده داستان­ های نویسندگان نسل سوم امریکا- ماهی، 1387)؛ کتاب من و دیگری (جهان کتاب، 1387)؛ ای نامه (جهان کتاب، 1388)؛ این یازده تا (ویلیام فاکنر؛ ترجمه- ماهی، 1388)؛ کتاب فرشتگان (خورخه لوئیس بورخس؛ ترجمه- افق، 1390)؛ به انتخاب مترجم (داستان­ های گزیده؛ ترجمه و تالیف- افق، 1393)؛ داستان ماشین تحریر من و دست نوشته ­ها (ترجمه و تالیف- فردا، 1393)؛ جنگل بزرگ (ویلیام فاکنر؛ ترجمه- افق، 1394)؛ نقش­ هایی به یاد: گذری بر ادبیات خاطره ­نویسی (ترجمه و تالیف- گمان، 1395)؛ اقیانوس (جان چیور؛ ترجمه- افق، 1395).
منابع:
http://yon.ir/3Tf3g http://yon.ir/PDd6z