شارل تیون

شارل تیون (فرانسوی: Charles Tillon; ۳ ژوئیهٔ ۱۸۹۷ – ۱۳ ژانویه ۱۹۹۳(1993-01-13)) یک کمونیست، کارگر فلزکاری، رهبر اتحادیه های کارگری، سیاست مدار و رهبر مقاومت فرانسه طی جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹–۴۵) بود.
Jolly, Jean (1977). "TILLON, Charles, Joseph". Dictionnaire des parlementaires français de 1889 à 1940 (به French). Retrieved 2015-06-08.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
Vigreux, Jean (2014-05-24). "La grève des sardinières de Douarnenez (Finistère) en 1924 : une grève communiste ?". PAPRIK@2F (به French). Retrieved 2015-06-08.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
شارل تیون در یک خانواده کارگری به دنیا آمد و به عنوان کارگر فلزکاری آموزش و مهارت کسب کرد. طی جنگ جهانی اول (۱۹۱۴–۱۸)او را به نیروی دریایی فرستادند. در سال ۱۹۱۹ رهبری شورش دریایی را بر عهده داشت و به پنج سال کار سخت محکوم شد. پس از دو سال به کار کارخانه بازگشت. پس از بازگشت او در حزب کمونیست فرانسه و در جنبش اتحادیه های کارگری فعال شد و به سمت های ارشدی در هر دو حزب و جنبش رسید. در سال ۱۹۳۶، او به عنوان معاون مجلس قانون گذاری ملی انتخاب شد. او این موقعیت را زمانی که حزب کمونیست در اوایل سال ۱۹۴۰ غیرقانونی و زیر زمینی شد از دست داد. پس از اشغال فرانسه در ژوئن ۱۹۴۰، شارل تیون یکی از سه رهبر حزب کمونیست و رئیس نیروهای مقاومت مسلح کمونیست شد. پس از جنگ دوباره به عنوان معاون انتخاب شد و بین سال های ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۶ به نوبه خود وزیر هوا، وزیر جنگ افزار و برنامه ریزی شهری بود.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون لژیون دونور (فرمانده) شده است.