رابرت گلسپر (انگلیسی: Robert Glasper؛ زادهٔ ۶ آوریل ۱۹۷۸) از مطرح ترین جز پیانیست های حال حاضر است که تا کنون برندهٔ سه جایزهٔ گرمی (آلبوم های رادیوی سیاه و رادیوی سیاه ۲ و موسیقی متن فیلم زندگینامه ای Miles Ahead) شده است.
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Glasper
مادر او کیم یوت گلسپر که خوانندهٔ حرفه ای جز و بلوز بود پسرش را نیز با خود کلاب ها و کلیساها می برد و همان جا بود که رشد موسیقایی او آغاز شد و الهام بخش او در ترکیب هارمونی های کلیسایی و گاسپل با جَز شد. او با ورود به کنسرواتوار جز و موسیقی معاصرِ نیواسکول در نیویورک و آشنایی با خوانندهٔ سبک سول بلال الیور، وارد عرصه هیپ هاپ و اراندبی شد.
بعد از بیرون دادن سه آلبوم موفق Mood (۲۰۰۴)، Canvas (۲۰۰۵) که در آن از قطعات هربی هنکاک استفاده شد، In My Element (۲۰۰۶) و Double-Booked (۲۰۰۹) و دو آلبوم رادیوی سیاه (۲۰۱۲) و رادیوی سیاه ۲ (۲۰۱۳) را با همکاری موزیسین های مختلف سبک نئو-سول و هیپ-هاپ (از جمله لالا هاتوی) ضبط نمود که توانست با دید منحصربفرد و خلاقانهٔ خود که متأثر از موسیقی سیاهپوستان است، به فراتر از مرزهای موجود در ترکیب موسیقی جز با هیپ هاپ و اراندبی برود.او از دومین آلبوم خود همکاری خود را با کمپانی بلونت ادامه داده است.
https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Glasper
مادر او کیم یوت گلسپر که خوانندهٔ حرفه ای جز و بلوز بود پسرش را نیز با خود کلاب ها و کلیساها می برد و همان جا بود که رشد موسیقایی او آغاز شد و الهام بخش او در ترکیب هارمونی های کلیسایی و گاسپل با جَز شد. او با ورود به کنسرواتوار جز و موسیقی معاصرِ نیواسکول در نیویورک و آشنایی با خوانندهٔ سبک سول بلال الیور، وارد عرصه هیپ هاپ و اراندبی شد.
بعد از بیرون دادن سه آلبوم موفق Mood (۲۰۰۴)، Canvas (۲۰۰۵) که در آن از قطعات هربی هنکاک استفاده شد، In My Element (۲۰۰۶) و Double-Booked (۲۰۰۹) و دو آلبوم رادیوی سیاه (۲۰۱۲) و رادیوی سیاه ۲ (۲۰۱۳) را با همکاری موزیسین های مختلف سبک نئو-سول و هیپ-هاپ (از جمله لالا هاتوی) ضبط نمود که توانست با دید منحصربفرد و خلاقانهٔ خود که متأثر از موسیقی سیاهپوستان است، به فراتر از مرزهای موجود در ترکیب موسیقی جز با هیپ هاپ و اراندبی برود.او از دومین آلبوم خود همکاری خود را با کمپانی بلونت ادامه داده است.
wiki: رابرت گلسپر