از دیه های الجبل
جانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جانه. [ ن َ / ن ِ] ( اِ ) روح حیوانی. ( برهان ) ( آنندراج ). و بمعنی جان است بزیادت ها. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). رجوع به جان شود. || سلاح جنگ. ( برهان ) ( آنندراج ).
جانه. [ ن َ ] ( اِخ ) از دیه های الجبل. ( تاریخ قم ص 136 ).
جانه. [ ن َ ] ( اِخ ) از دیه های الجبل. ( تاریخ قم ص 136 ).
جانه . [ ن َ ] (اِخ ) از دیه های الجبل . (تاریخ قم ص 136).
جانه . [ ن َ / ن ِ] (اِ) روح حیوانی . (برهان ) (آنندراج ). و بمعنی جان است بزیادت ها. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). رجوع به جان شود. || سلاح جنگ . (برهان ) (آنندراج ).
گویش مازنی
/jaanne/ یار – رفیق - هم بازی ۳هم ردیف – هم طراز – نبور، نیروی برابر، هم پایه، هم زور & یار – هم بازی – هم پایه
۱یار – رفیق ۲هم بازی ۳هم ردیف – هم طراز – نبور،نیروی برابر،هم ...
یار – هم بازی – هم پایه
کلمات دیگر: