ابن دانیال

محمد بن دانیال (۱۲۳۸م - ۱۳۱۰م) چشم پزشک، ادیب و شاعر برجستهٔ عراقی در دورهٔ مملوکی بود که بییشتر در مصر زیست. در زمان سلطنت «ملک ظاهر بیبرس بندقداری» به مصر کوچید. شهرت او در ادبیات تمثیلی (با توصیف امروزی به تئاتر) به سه اثرش (باب) است: «طیف خیال»، «عجیب و غریب» و «یتیم شده و یتیم گم کرده»؛ این سه اثر او را را نمایشنامه می نامند، چرا برای نمایش و اجرای تمثیلی سروده شده است.
در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی