<div class="boxBd">باریک گیر. ( نف مرکب ) سخت گیر. کسی که در کارها بسیار خرده گیرد : مرد [ بوالحسن عراقی دبیر ] سخت بدخو بود و باریک گیر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 549 ). و چنان گفتند که زنان او را دارو دادند که زن مطربه مرغزی را بزنی کرده و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. ( ایضاً ص 549 ).</div>

باریک گیر. ( نف مرکب ) سخت گیر. کسی که در کارها بسیار خرده گیرد : مرد [ بوالحسن عراقی دبیر ] سخت بدخو بود و باریک گیر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 549 ). و چنان گفتند که زنان او را دارو دادند که زن مطربه مرغزی را بزنی کرده و مردی سخت بدخو بود و باریک گیر. ( ایضاً ص 549 ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">سخت گیر کسی که در کار ها بسیار خرده گیرد</div>

سخت گیر کسی که در کار ها بسیار خرده گیرد

باریک گیر

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا