کلمه جو
صفحه اصلی

حذریه

لغت نامه دهخدا

حذریة. [ح ِ ی َ ] (اِخ ) حَرّه ای است بنی سلیم را. (منتهی الارب ). نام یکی از دو حَرّه ٔ بنی سلیم . (معجم البلدان ).


حذریة. [ ح ِ ی َ ] (ع اِ) قطعه زمین سخت . ج ، حَذاری ̍. || پشته ٔ زمین سخت . (منتهی الارب ). || پرهای گردن خروس . کویل خروه . (مهذب الاسماء). || پاره ٔ زمین . (مهذب الاسماء). ج ، حَذاری ̍، حَذار. الارض الخشنة. الارض الغلیظة من القف الخشنة و ابوخبره ٔ اعرابی گوید: بالای کوه اگر سخت و غلیظ باشد حذریة است . (معجم البلدان ).


( حذریة ) حذریة. [ ح ِ ی َ ] ( ع اِ ) قطعه زمین سخت. ج ، حَذاری ̍. || پشته زمین سخت. ( منتهی الارب ). || پرهای گردن خروس. کویل خروه . ( مهذب الاسماء ). || پاره زمین. ( مهذب الاسماء ). ج ، حَذاری ̍، حَذار. الارض الخشنة. الارض الغلیظة من القف الخشنة و ابوخبره اعرابی گوید: بالای کوه اگر سخت و غلیظ باشد حذریة است. ( معجم البلدان ).

حذریة. [ح ِ ی َ ] ( اِخ ) حَرّه ای است بنی سلیم را. ( منتهی الارب ). نام یکی از دو حَرّه بنی سلیم. ( معجم البلدان ).


کلمات دیگر: