خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] (ع ص ، اِ) زن گول شتاب زده که اقدام کند بر مکروه مردم . (از متن اللغة).
خبتله
لغت نامه دهخدا
خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] (ع مص ) بلاهت ورزیدن و بر اثر آن اقدام بر عملی کردن که زیان مردم را در برداشته باشد. (از معجم الوسیط) (از متن اللغة) (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از البستان ) (از اقرب الموارد) .
( خبتلة ) خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) زن گول شتاب زده که اقدام کند بر مکروه مردم. ( از متن اللغة ).
خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] ( ع مص ) بلاهت ورزیدن و بر اثر آن اقدام بر عملی کردن که زیان مردم را در برداشته باشد. ( از معجم الوسیط ) ( از متن اللغة ) ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از البستان ) ( از اقرب الموارد ).
خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] ( ع مص ) بلاهت ورزیدن و بر اثر آن اقدام بر عملی کردن که زیان مردم را در برداشته باشد. ( از معجم الوسیط ) ( از متن اللغة ) ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از البستان ) ( از اقرب الموارد ).
کلمات دیگر: