باز خندیدن

خندیدن

بازخندیدن. [ خ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) خندیدن :
چون سید عامری چنین دید
از گریه گذشت و بازخندید.گفتی به سخن چو کار بندند
زآن نظره چو غنچه بازخندند. || روی خوش نشان دادن. بشاشت نمودن :
مجنون کمر نیاز بندد
لیلی برخ که بازخندد.