حذاقی

حذاقی . [ ح ُ قی ی ] (ص نسبی ) منسوب به حذاقة، بطنی از قضاعة. (سمعانی ). منسوب به حذاقة، بطنی از ایاد.

حذاقی . [ ح ُ قی ی ] (ع ص ، اِ) خرکره . || کارد تیزکرده شده . || مردفصیح . (منتهی الارب ). مرد تیززبان . (مهذب الاسماء).

حذاقی .[ ح ُ قی ی ] (اِخ ) اسحاق . محدث است . (منتهی الارب ).

حذاقی . [ ح ُ قی ی ] (اِخ ) ابن حُمَیدبن حذاقی . محدث است . (منتهی الارب ).

حذاقی . [ ح ُ قی ی ] (اِخ ) محمد. محدث است . (منتهی الارب ).