<div class="boxBd">تباؤس. [ ت َ ءُ ] ( ع مص ) ( از «ب ٔس » ) با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).<br><hr>تباوس. [ ت َ وُ] ( معرب ، مص ) مأخوذ از بوسه فارسی. بوسیدن مر یکدیگر را. ( ناظم الاطباء ) .</div>

تباؤس. [ ت َ ءُ ] ( ع مص ) ( از «ب ٔس » ) با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). تباوس. [ ت َ وُ] ( معرب ، مص ) مأخوذ از بوسه فارسی. بوسیدن مر یکدیگر را. ( ناظم الاطباء ) .

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">ماخوذ از بوس. فارسی بوسیدن مر یکدیگر را .</div>

ماخوذ از بوس. فارسی بوسیدن مر یکدیگر را .

فرهنگ فارسی

<p><span class=""hl"">تباؤس .</span> [ ت َ ءُ ] (ع مص ) (از «ب ٔس ») با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).<br></p>

تباؤس . [ ت َ ءُ ] (ع مص ) (از «ب ٔس ») با هم فقر ورزیدن و فروتنی فقیرانه نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خشوع نمودن فقرا توأم با فروتنی و زاری . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).