رفتار با وقار و تبختر . رفتار متکبر و خودپسند .
تبختریه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( تبختریة ) تبختریة. [ ت َ ب َ ت ُ ری ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِ مص ) رفتار با وقار و تبختر. ( ناظم الاطباء ). رفتار متکبر خودپسند. ( از قطرالمحیط ).
تبختریة. [ ت َ ب َ ت ُ ری ی َ ] (ع مص جعلی ، اِ مص ) رفتار با وقار و تبختر. (ناظم الاطباء). رفتار متکبر خودپسند. (از قطرالمحیط).
کلمات دیگر: