( تبذارة ) تبذارة. [ ت ِ رَ ] ( ع ص ) کسی که مال خود را تباه کند و در صرف آن جانب اسراف گیرد. ( اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). مبذر. ( قطر المحیط ). مردی که بیجا خرج می کندمال خود را و تباه می نماید آن را. ( ناظم الاطباء ).
تبذاره
لغت نامه دهخدا
تبذارة. [ ت ِ رَ ] (ع ص ) کسی که مال خود را تباه کند و در صرف آن جانب اسراف گیرد. (اقرب الموارد) (از قطر المحیط). مبذر. (قطر المحیط). مردی که بیجا خرج می کندمال خود را و تباه می نماید آن را. (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: