علیحده گرفتن منفرد گرفتن تنها گرفتن .
جدا گرفتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جدا گرفتن. [ ج ُ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) علیحده گرفتن. منفرد گرفتن. تنها گرفتن.
- عرصه جداگرفتن ؛ موقع و مکان و ساحت دیگر انتخاب کردن :
برآن سرم که دگر ترک مدعا گیرم
ز هر دو کون یکی عرصه جداگیرم.
- عرصه جداگرفتن ؛ موقع و مکان و ساحت دیگر انتخاب کردن :
برآن سرم که دگر ترک مدعا گیرم
ز هر دو کون یکی عرصه جداگیرم.
مسیح کاشی ( از ارمغان آصفی ).
کلمات دیگر: