خوابانیدن . یا چشم ... را ببستن واداشتن .
چشم بخواب کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چشم بخواب کردن. [ چ َ / چ ِ ب ِ خوا / خا ک َ دَ ] ( مص مرکب ) خوابانیدن. || چشم کسی را به بستن واداشتن :
بگشا بشیوه نرگس پرخواب مست را
وز رشک چشم نرگس رعنا بخواب کن.
با فلک چون فسانه گوی شرم
چشم خورشید را بخواب کنم.
بگشا بشیوه نرگس پرخواب مست را
وز رشک چشم نرگس رعنا بخواب کن.
حافظ.
|| خوابانیدن چشم بیدار. دیده بیدار را در خواب کردن : با فلک چون فسانه گوی شرم
چشم خورشید را بخواب کنم.
حسین ثنایی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: