( چشم آور ) تعویذی که جهت محافظت از چشم بد بر کسی و یا بر جائی آورند . یا اسب چشم سبز .
چشم اور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( چشم آور ) چشم آور. [ چ َ / چ ِ وَ ] ( اِ مرکب ) تعویذی که جهت محافظت از چشم بد بر کسی و یا بر جائی آورند. || اسب چشم سبز. ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: