دگرگون کننده باره
باره افکن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
باره افکن. [ رَ / رِ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) دیگرگون کننده باره. وارون ، واژگون کننده حصار :
برآمد بادی از اقصای بابل
هوایش خاره دَرّ و باره افکن.
برآمد بادی از اقصای بابل
هوایش خاره دَرّ و باره افکن.
منوچهری.
کلمات دیگر: