تبرد. [ ت َ ب َرْ رُ ] ( ع مص ) خویشتن به آب سرد بشستن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از زوزنی ). غسل کردن با آب سرد. ( تاج العروس ). در آب فرورفتن. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( از تاج العروس ). غسل کردن در آب. || جمع شدن آب در چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تبرد. [ ت ِ رِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). مصنف تاج العروس «ت » را اصلی دانسته و گوید بعضی هم «ت » را زاید و محل آن را در «برد» دانسته اند، چنانکه خود نیز در آن ماده این کلمه را آورده و افزاید: ولی صاحب لسان «ب » را مقدم داشته است ( بترد ). رجوع به تاج العروس ج 2 ص 299 و 308 شود.
تبرد. [ ت ِ رِ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). مصنف تاج العروس «ت » را اصلی دانسته و گوید بعضی هم «ت » را زاید و محل آن را در «برد» دانسته اند، چنانکه خود نیز در آن ماده این کلمه را آورده و افزاید: ولی صاحب لسان «ب » را مقدم داشته است ( بترد ). رجوع به تاج العروس ج 2 ص 299 و 308 شود.