فارسی سَره یا پارسی سَره، گونه ای از زبان فارسی است که بدون واژگان غیرفارسی یا دارای حداقلی از آن ها باشد.
دکتر میر جلال الدین کزازی از پیشروان سره گرایی بر این باور است:
زبان فارسی کنونی بازماندهٔ زبانی کهن است که در طول تاریخ واژگان بسیاری از زبان های دیگر وام گرفته و بسیاری از واژگانش فراموش شده اند؛ به همین دلیل بخش بزرگی از دستور زبان فارسی کنونی و واژگان آن، ریشه در زبان های پارسی میانه و پارسی باستان دارد.
زبان فارسی دچار دگرگونی های بسیاری بوده است که یکی از علل آن، پیوند نزدیک با مردم کشورهای دیگر به دلیل گسترش ایران از یونان تا هند و علت دیگر چیرگی اعراب و مغولان بر ایران است و اگر کوشش کسانی چون فردوسی بیم از میان رفتن زبان فارسی می رفت.
می توان گفت تنها مردمی که کشورشان به دست اعراب افتاد ولی زبانشان را به دلیل رخنه بسیار زبان عربی به واسطهٔ پشتیبانی دینی از آن از دست ندادند، ایرانیان بودند؛ هر چند که برخی از نویسندگان واژگان بسیاری را از عربی به فارسی آوردند ولی آن اندازه نبوده است که نتوان با گذشت زمان آن را بازسازی کرد.
دکتر میر جلال الدین کزازی از پیشروان سره گرایی بر این باور است:
زبان فارسی کنونی بازماندهٔ زبانی کهن است که در طول تاریخ واژگان بسیاری از زبان های دیگر وام گرفته و بسیاری از واژگانش فراموش شده اند؛ به همین دلیل بخش بزرگی از دستور زبان فارسی کنونی و واژگان آن، ریشه در زبان های پارسی میانه و پارسی باستان دارد.
زبان فارسی دچار دگرگونی های بسیاری بوده است که یکی از علل آن، پیوند نزدیک با مردم کشورهای دیگر به دلیل گسترش ایران از یونان تا هند و علت دیگر چیرگی اعراب و مغولان بر ایران است و اگر کوشش کسانی چون فردوسی بیم از میان رفتن زبان فارسی می رفت.
می توان گفت تنها مردمی که کشورشان به دست اعراب افتاد ولی زبانشان را به دلیل رخنه بسیار زبان عربی به واسطهٔ پشتیبانی دینی از آن از دست ندادند، ایرانیان بودند؛ هر چند که برخی از نویسندگان واژگان بسیاری را از عربی به فارسی آوردند ولی آن اندازه نبوده است که نتوان با گذشت زمان آن را بازسازی کرد.
wiki: فارسی سره