کازی نصرال اسلام (بنگالی: কাজী নজরুল ইসলাম) (انگلیسی: kazi nozrul islam)؛ ۲۴ مه ۱۸۹۹–۲۹ اوت ۱۹۷۶ شاعر، نویسنده، موسیقیدان و انقلابی در جنوب آسیا بود. او شاعر ملی بنگلادش است. او به عنوان مشهور به نام نصرال، بخش بزرگی از شعر و موسیقی با موضوعاتی را شامل می شد که شامل اعتقاد مذهبی و شورش علیه ستم بود. فعال سیاسی نصرال برای عدالت اجتماعی و سیاسی او را به عنوان «شاعر شورشی» به دست آورد (بنگالی: বিদ্রোহী কবি بنگالی: বিদ্রোহী কবি بنگالی: বিদ্রোহী কবি بنگالی: বিদ্রোহী কবি؛ بیدری کوبی). آهنگ های او سبک ژانر آوانگارد Nazrul Sangeet (موسیقی نصرالی) را تشکیل می دهند. Nazrul و آثار او به همان اندازه در بنگلادش و هند، به ویژه در کشورهای بنگالی هند مانند بنگال غربی، بخش های آسام و Tripura، جشن گرفته می شود.
Poet
short-story writer
song composer
playwright
novelist
essayist
literary translator
soldier
film actor
political activist
نصرال در یک خانواده مسلمان کوزی بنگالی متولد شد، تحصیلات دینی را زمانی که به عنوان یک مرد جوان به عنوان یک موزیسین در یک مسجد محلی کار می کرد فرا گرفت. او در مورد شعر، درام و ادبیات در حالی که با گروه تئاتر روستایی Letor Dal کار می کرد یادمی گرفت. او در سال ۱۹۱۷ به ارتش هند بریتانیایی پیوست. پس از خدمت در ارتش هند بریتانیا در خاورمیانه (مبارزات بین النهرین) در طول جنگ جهانی اول، نصرال خود را به عنوان روزنامه نگار در کلکته تأسیس کرد. او را مورد انتقاد قرار راج بریتانیا و از طریق آثار شاعرانه خود را به نام برای انقلاب، مانند "از Bidrohi" ("বিদ্রোহী"، 'شورشی') و "Bhangar Gaan های" ("ভাঙার গান"، 'آواز تخریب')، و همچنین در Dhumketu («دنباله دار») منتشر شده است. فعالیت ناسیونالیستی او در جنبش استقلال هند منجر به حبس مکرر وی توسط مقامات استعماری انگلیس شد. در حالی که در زندان، نصرال "Rajbandir Jabanbandi" ("রাজবন্দীর জবানবন্দী"، "رسوب یک زندانی سیاسی") را نوشت. نوشته های او به شدت الهام بخش بنگالی های پاکستان در طول جنگ آزاد سازی بنگلادش بود.
نوشته های نصرال موضوعاتی مانند آزادی، بشریت، عشق و انقلاب را مورد بررسی قرار دادند. او با تمام اشکال تعصب و بنیادگرایی مخالف بود، از جمله مذهب، کاست و مبتنی بر جنس. نصرال داستان های کوتاه، رمان ها و مقالات را نوشت، اما برای اشعار و آهنگ های او بیشتر شناخته شده است. او برای اولین یار به زبان بنگالی غزل سرود. او همچنین شناخته شده است که در آثار او با کلمات عربی، فارسی و سانسکریت برای ایجاد اثرات ریتمیک تجربه کرده است.
نصرال برای تقریباً ۴٬۰۰۰ آهنگ ترانه و موسیقی نوشت را (که بسیاری در HMV و پرونده های گرمسیری ثبت شده) نوشتند و موسیقی را تشکیل می دادند که به طور کلی به نام نصرالدین گیتی شناخته می شود . در سال ۱۹۴۲ در سن ۴۳ سالگی، او از یک بیماری ناشناخته رنج می برد، از دست دادن صدای خود و حافظه. یک تیم پزشکی در وین این بیماری را به عنوان Morbus Pick انتخاب کرد بیماری نادری ناشناخته غیرقابل درمان است. این باعث شد که بهداشت نصرال به طور پیوسته کاهش پیدا کند و مجبور شود او را در انزوا در هند زندگی کند. او همچنین در چندین سال در بیمارستان روان پزشکی رانچی (Jharkhand) پذیرفته شده است. طبق دعوت دولت بنگلادش نصرال و خانواده اش در سال ۱۹۷۲ به داکا نقل مکان کردند. او چهار سال بعد در ۲۹ اوت ۱۹۷۶ در بنگلادش فوت کرد.
Poet
short-story writer
song composer
playwright
novelist
essayist
literary translator
soldier
film actor
political activist
نصرال در یک خانواده مسلمان کوزی بنگالی متولد شد، تحصیلات دینی را زمانی که به عنوان یک مرد جوان به عنوان یک موزیسین در یک مسجد محلی کار می کرد فرا گرفت. او در مورد شعر، درام و ادبیات در حالی که با گروه تئاتر روستایی Letor Dal کار می کرد یادمی گرفت. او در سال ۱۹۱۷ به ارتش هند بریتانیایی پیوست. پس از خدمت در ارتش هند بریتانیا در خاورمیانه (مبارزات بین النهرین) در طول جنگ جهانی اول، نصرال خود را به عنوان روزنامه نگار در کلکته تأسیس کرد. او را مورد انتقاد قرار راج بریتانیا و از طریق آثار شاعرانه خود را به نام برای انقلاب، مانند "از Bidrohi" ("বিদ্রোহী"، 'شورشی') و "Bhangar Gaan های" ("ভাঙার গান"، 'آواز تخریب')، و همچنین در Dhumketu («دنباله دار») منتشر شده است. فعالیت ناسیونالیستی او در جنبش استقلال هند منجر به حبس مکرر وی توسط مقامات استعماری انگلیس شد. در حالی که در زندان، نصرال "Rajbandir Jabanbandi" ("রাজবন্দীর জবানবন্দী"، "رسوب یک زندانی سیاسی") را نوشت. نوشته های او به شدت الهام بخش بنگالی های پاکستان در طول جنگ آزاد سازی بنگلادش بود.
نوشته های نصرال موضوعاتی مانند آزادی، بشریت، عشق و انقلاب را مورد بررسی قرار دادند. او با تمام اشکال تعصب و بنیادگرایی مخالف بود، از جمله مذهب، کاست و مبتنی بر جنس. نصرال داستان های کوتاه، رمان ها و مقالات را نوشت، اما برای اشعار و آهنگ های او بیشتر شناخته شده است. او برای اولین یار به زبان بنگالی غزل سرود. او همچنین شناخته شده است که در آثار او با کلمات عربی، فارسی و سانسکریت برای ایجاد اثرات ریتمیک تجربه کرده است.
نصرال برای تقریباً ۴٬۰۰۰ آهنگ ترانه و موسیقی نوشت را (که بسیاری در HMV و پرونده های گرمسیری ثبت شده) نوشتند و موسیقی را تشکیل می دادند که به طور کلی به نام نصرالدین گیتی شناخته می شود . در سال ۱۹۴۲ در سن ۴۳ سالگی، او از یک بیماری ناشناخته رنج می برد، از دست دادن صدای خود و حافظه. یک تیم پزشکی در وین این بیماری را به عنوان Morbus Pick انتخاب کرد بیماری نادری ناشناخته غیرقابل درمان است. این باعث شد که بهداشت نصرال به طور پیوسته کاهش پیدا کند و مجبور شود او را در انزوا در هند زندگی کند. او همچنین در چندین سال در بیمارستان روان پزشکی رانچی (Jharkhand) پذیرفته شده است. طبق دعوت دولت بنگلادش نصرال و خانواده اش در سال ۱۹۷۲ به داکا نقل مکان کردند. او چهار سال بعد در ۲۹ اوت ۱۹۷۶ در بنگلادش فوت کرد.
wiki: قاضی نذرالاسلام