تنک موی. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ] ( ص مرکب ) آنکه موی سر و ریش وی انبوه نبود و کم موی باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
