لوتیتم عنصر شیمیایی است که با نماد Lu و عدد اتمی 71 می باشد. یک فلز سفید نقره ای است که مقاوم در برابر فرسایش در محیطخشک است، اما در هوای مرطوب نه. این عنصر آخرین عنصری در گروه لانتانیدها قرار دارد (یا در مواردی در نظر گرفته عنصر اول از 6 دوره فلزات واسطه)، و به طور سنتی در میان عناصر خاکی کمیاب به حساب می شود. سرانجاملوتیتم در سال 1907توسط George Urban دانشمند فرانسوی، معدن شناس اتریشی، بارون کارل Auer فون Welsbach و شیمیدان آمریکایی چارلز جیمز، کشف شد. همه این مردان لوتیتم را به عنوان یک ناخالصی در ytterbia معدنی، که قبلاً تصور می شد به طور کامل در ایتربیم یافت تشکیل شده استیافت.نبو
Urbain نام lutecium را برای این عنصر جدید انتخاب کرد، اما در سال 1949، نگارش عنصر 71 به لوتیتم تغییر یافت.
لوتیتم است یک ماده بسیار فراوان نیسن، هر چند به طور قابل توجه بیشتر از نقره در پوسته زمین است. لوتیتم-176 (2.5٪) ایزوتوپ رادیواکتیو نسبتا فراوان با نیمه عمر حدود 38 میلیارد سال است، و بنابراین برای تعیین سن شهاب سنگ ها اهمیت دارد. لوتیتم معمولاً در ارتباط با ایتریم عنصری رخ می دهد و گاهی اوقات در آلیاژهای فلزی است و به عنوان یک کاتالیزور در واکنش های شیمیایی مختلف استفاده می شود. 177Lu به-DOTA-تیت برای درمان رادیونوکلئید (پزشکی هسته ای را ببینید) در تومورهای غددی عصبی استفاده می شود
Urbain نام lutecium را برای این عنصر جدید انتخاب کرد، اما در سال 1949، نگارش عنصر 71 به لوتیتم تغییر یافت.
لوتیتم است یک ماده بسیار فراوان نیسن، هر چند به طور قابل توجه بیشتر از نقره در پوسته زمین است. لوتیتم-176 (2.5٪) ایزوتوپ رادیواکتیو نسبتا فراوان با نیمه عمر حدود 38 میلیارد سال است، و بنابراین برای تعیین سن شهاب سنگ ها اهمیت دارد. لوتیتم معمولاً در ارتباط با ایتریم عنصری رخ می دهد و گاهی اوقات در آلیاژهای فلزی است و به عنوان یک کاتالیزور در واکنش های شیمیایی مختلف استفاده می شود. 177Lu به-DOTA-تیت برای درمان رادیونوکلئید (پزشکی هسته ای را ببینید) در تومورهای غددی عصبی استفاده می شود
wiki: لوتتیم