اشکر

فرهنگ فارسی

( اسم ) مقامی است در موسیقی قدیم .
قریه ایست در سوی شرقی مصر

(اَ کَ ) [ ع . ] (ص تف . ) سپاس دارتر، حق شناس تر.

اشکر. [ اَ ک َ ] ( ع ن تف ) سپاسدارتر. حق شناس تر.
- امثال :
اشکر من بروقة. رجوع به بروقة شود.
اشکر من کلب .

اشکر. [ ] ( معرب ، اِ ) قسمی پارچه. رجوع به اشکری شود.

اشکر. [ اَ ک ُ ] ( اِخ ) قریه ای است در سوی شرقی مصر. ( از معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).

اشکر. [ ] (معرب ، اِ) قسمی پارچه . رجوع به اشکری شود.

اشکر. [ اَ ک َ ] (ع ن تف ) سپاسدارتر. حق شناس تر.
- امثال :
اشکر من بروقة . رجوع به بروقة شود.
اشکر من کلب .

اشکر. [ اَ ک ُ ] (اِخ ) قریه ای است در سوی شرقی مصر. (از معجم البلدان ) (مراصد الاطلاع ).

[ویکی الکتاب] معنی أَشْکُرَ: که شکر کنم
ریشه کلمه:
شکر (۷۵ بار)

چوب و شاخه های خشک درخت – خرده چوب

/eshker/ چوب و شاخه های خشک درخت – خرده چوب

کلمات دیگر: