( آش پشت پا ) (ش ِ پُ تِ ) (اِمر. ) آشی که پس از رفتن عزیزی به مسافرت درست می کنند و به فقرا می دهند.
اش پشت پا
فرهنگ معین
دانشنامه عمومی
آش پشت پا. آشِ پشتِ پا نام گونه ای آش و سنتی ایرانی بین عامه است به این ترتیب که خانوادهٔ شخص مسافر، یک هفته پس از رفتن او این آش را می پزند و به خویشاوندان، همسایگان یا فقیران می دهند و اعتقاد دارند برای مسافر شگون می آورد. به آئین و رسم پختن آش پشت پا، «پشت پاپزان» گفته می شود.
این آش اغلب از حبوبات و سبزیجات مرسوم آش به همراه ادویه و معمولاً کشک تهیه می شود.
این آش اغلب از حبوبات و سبزیجات مرسوم آش به همراه ادویه و معمولاً کشک تهیه می شود.
wiki: آش پشت پا
گویش مازنی
( آش پشت پا ) /aash peshte paa/ آش پشت پا
کلمات دیگر: