فن و فن

( اسم ) آوازی که از بینی بهنگام گرفتگی آن و حالت زکام بر آید .

(فِ نُّ فِ ) (اِ. ) (عا. ) صدای بینی در حالت گرفتگی و ذکام .

فن و فن. [ ف ِن ْ ن ُ ف ِن ن / ف ِ ] ( اِ صوت ) آوازی که از بینی به هنگام گرفتگی آن و زکام برآید. ( فرهنگ فارسی معین ). فِن فِن.
- فن و فن کردن . رجوع به این ماده شود.

صدایی که هنگام گرفتگی بینی از آن بیرون می آید.