کفتگی

کفتگی . [ ک َ ت َ / ت ِ ] (حامص ) شکافته شدن و ترکیده بودن . (از برهان ) (از آنندراج ). شکافتگی و ترکیدگی و رخنه و چاک و شکاف . (ناظم الاطباء). شق . تفصید. (منتهی الارب ). تَرَک . تراک . غاچ . کافتگی . (یادداشت مؤلف ). || در تداول طب قدیم آن را بر بیماری شقاق مقعد اطلاق می کردند : و مقعد را نیز بیماری کفتگی باشد و آن را به تازی شقاق المقعد گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). شقاق ؛ کفتگی لبهای شرج را گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).

کفتگی . [ ک ُ ت َ / ت ِ ] (حامص ) کوفتگی . || صدمه . || پیچیدگی . (ناظم الاطباء).