(کَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - پاداش ، جزا. ۲ - نظیر، مانند.
کفاء
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
کفاء. [ ک َ ] (ع اِ) پاداش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پاداش و جزا. || همتا و مانند. (ناظم الاطباء).
کفاء. [ ک ِ ] ( ع مص ) مکافاة. پاداش دادن. ( منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). رجوع به مکافاة و مکافات شود.
کفاء. [ ک ِ ] ( ع اِ ) همتا و برابر و مثل و نظیر. ( ناظم الاطباء ). مثل. ( از اقرب الموارد ). مانند و برابر. ( آنندراج ). یقال «لا کفاء له ؛ ای لانظیر» و «هذا کفاؤه ؛ ای مثله » و «الحمدﷲ کفاء الواجب »؛ ای مایکون مکافئاً له ، ای مساو له. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). در تداول فارسی زبانان «کفا» بی همزه آخر بکار رود :
گفت آسمان ، چو خانه ات آفاق و توچو بوم
من سقف بر سر تو،توام چون بوی کفا.
کفاء. [ ک َ ] ( ع اِ ) پاداش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پاداش و جزا. || همتا و مانند. ( ناظم الاطباء ).
کفاء. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کَف ء. ( ناظم الاطباء ). ج ِکفؤ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( شرح قاموس ). || ج ِ کفی ٔ. ( از تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ) ( از معجم متن اللغة ). رجوع به مفردات کلمه شود.
کفاء. [ ک ِ ] ( ع اِ ) همتا و برابر و مثل و نظیر. ( ناظم الاطباء ). مثل. ( از اقرب الموارد ). مانند و برابر. ( آنندراج ). یقال «لا کفاء له ؛ ای لانظیر» و «هذا کفاؤه ؛ ای مثله » و «الحمدﷲ کفاء الواجب »؛ ای مایکون مکافئاً له ، ای مساو له. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). در تداول فارسی زبانان «کفا» بی همزه آخر بکار رود :
گفت آسمان ، چو خانه ات آفاق و توچو بوم
من سقف بر سر تو،توام چون بوی کفا.
اسدی.
|| توانائی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). توانایی و طاقت. ( ناظم الاطباء ). یقال «ما لی به قبل و لاکفاء»؛ ای طاقة المکافاءة. ( منتهی الارب ). || پرده ای است از بالا تا پائین خیمه ( یا خانه ) از دنباله آن ، یا پاره ای در مؤخر خیمه ، یا دو پاره جامه که بر یکدیگر دوخته در مؤخرخیمه دوزند، یا گلیم که بر خیمه اندازند چندانکه برزمین رسد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از شرح قاموس ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ). دامن خیمه. ( مهذب الاسماء ).کفاء. [ ک َ ] ( ع اِ ) پاداش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). پاداش و جزا. || همتا و مانند. ( ناظم الاطباء ).
کفاء. [ ک ِ ] ( ع اِ ) ج ِ کَف ء. ( ناظم الاطباء ). ج ِکفؤ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( شرح قاموس ). || ج ِ کفی ٔ. ( از تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ) ( از معجم متن اللغة ). رجوع به مفردات کلمه شود.
کفاء. [ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ کَف ء. (ناظم الاطباء). ج ِکفؤ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (شرح قاموس ). || ج ِ کفی ٔ. (از تاج العروس ) (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة). رجوع به مفردات کلمه شود.
کفاء. [ ک ِ ] (ع اِ) همتا و برابر و مثل و نظیر. (ناظم الاطباء). مثل . (از اقرب الموارد). مانند و برابر. (آنندراج ). یقال «لا کفاء له ؛ ای لانظیر» و «هذا کفاؤه ؛ ای مثله » و «الحمدﷲ کفاء الواجب »؛ ای مایکون مکافئاً له ، ای مساو له . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). در تداول فارسی زبانان «کفا» بی همزه ٔ آخر بکار رود :
گفت آسمان ، چو خانه ات آفاق و توچو بوم
من سقف بر سر تو،توام چون بوی کفا.
|| توانائی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). توانایی و طاقت . (ناظم الاطباء). یقال «ما لی به قبل و لاکفاء»؛ ای طاقة المکافاءة. (منتهی الارب ). || پرده ای است از بالا تا پائین خیمه (یا خانه ) از دنباله ٔ آن ، یا پاره ای در مؤخر خیمه ، یا دو پاره ٔ جامه که بر یکدیگر دوخته در مؤخرخیمه دوزند، یا گلیم که بر خیمه اندازند چندانکه برزمین رسد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از شرح قاموس ) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). دامن خیمه . (مهذب الاسماء).
گفت آسمان ، چو خانه ات آفاق و توچو بوم
من سقف بر سر تو،توام چون بوی کفا.
اسدی .
|| توانائی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). توانایی و طاقت . (ناظم الاطباء). یقال «ما لی به قبل و لاکفاء»؛ ای طاقة المکافاءة. (منتهی الارب ). || پرده ای است از بالا تا پائین خیمه (یا خانه ) از دنباله ٔ آن ، یا پاره ای در مؤخر خیمه ، یا دو پاره ٔ جامه که بر یکدیگر دوخته در مؤخرخیمه دوزند، یا گلیم که بر خیمه اندازند چندانکه برزمین رسد. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از شرح قاموس ) (از اقرب الموارد) (از آنندراج ). دامن خیمه . (مهذب الاسماء).
کفاء. [ ک ِ ] (ع مص ) مکافاة. پاداش دادن . (منتهی الارب )(از اقرب الموارد). رجوع به مکافاة و مکافات شود.
کلمات دیگر: